14 આદતો છે જે જપ, તપ, સાધના કે પૂજાને સફળ થવા દેતી નથી.

માંદગી- જો કોઈ સાધક બીમાર હોય, બીમાર રહે તો તેના માટે નિયમિત આધ્યાત્મિક અભ્યાસ, ઉપાસના, સ્વાધ્યાય, સત્સંગનો લાભ લેવો મુશ્કેલ છે.

ખાણી-પીણીની અસંયમ – ખાણી-પીણીના સંબંધમાં એક કહેવત છે – ‘જેમ ખાવાનું ખવાય છે તેમ મન બને છે’. તામસી અને અસંગત આહારથી મનમાં બેચેની અને ખામીયુક્ત વિચારો આવે છે, જેના કારણે વિચાર વિકૃત થતો જાય છે. તેથી જ સાધનાના સમયગાળા દરમિયાન સાધકે સાત્વિક, પૌષ્ટિક અને કુદરતી રસોથી ભરપૂર સાદો આહાર જ લેવો જોઈએ.

સંશય – ગીતામાં ભગવાન કૃષ્ણએ તો ‘સંસ્યાત્મા વિનાશ્યતિ’ પણ કહ્યું છે. મોટા અને મહાન કામો સમય અને શ્રમ સઘન છે. શંકા અને શંકા કરનારાઓને આમાં સફળતા મળતી નથી. આ માટે, માત્ર મજબૂત વિશ્વાસીઓ, સંકલ્પના સમૃદ્ધ લોકો જ સફળ થવા સક્ષમ છે. તેથી, જેઓ આધ્યાત્મિકતાના માર્ગે આગળ વધે છે તેમની પાસે અતૂટ શ્રદ્ધા અને અડગ શ્રદ્ધા હોવી જોઈએ. વારંવાર શંકા કરવાથી કોઈપણ કાર્ય નિષ્ફળ જાય છે.

સદગુરુનો અભાવ – ગુરુ બનાવતી વખતે, તે ધ્યાનમાં રાખવું જોઈએ કે તે ચોક્કસ વિષયના સંપૂર્ણ જાણકાર હોવા જોઈએ. અધ્યાત્મના ક્ષેત્રે કંઈ જાણતા ન હોય એવા અજ્ઞાની, અલ્પ-જ્ઞાની વ્યક્તિને પોતાનો ગુરુ કે માર્ગદર્શક બનાવવો એ અયોગ્ય છે.

ખ્યાતિ- સાચા સાધકે ખ્યાતિના વિરોધમાં નક્કર ક્રિયાઓ દ્વારા આધ્યાત્મિક અભ્યાસને મહત્વ આપવું જોઈએ. સંપૂર્ણ સફળતા મેળવ્યા પછી, ખ્યાતિ પડછાયાની જેમ આગળ પાછળ દોડવા લાગે છે.

નિયમિતતાનો અભાવ – કોઈપણ કામ એક જ સમયે નિયમિત રીતે કરવાથી તે કામની આદત બની જાય છે. નિયમિતતાની ગેરહાજરીમાં, કોઈપણ આધ્યાત્મિક અભ્યાસ સફળ થતો નથી.

કુતર્ક – સંપ્રદાયનો ત્યાગ કરીને સાધકે આત્માનો અવાજ સાંભળવો જોઈએ અને તેનું પાલન કરવું જોઈએ, કારણ કે સામાજિક રીત-રિવાજો, પ્રતિષ્ઠા, ધર્મ, ઈશ્વર, અસ્તિત્વ, આ બધા વિષયો એવા છે, જેને તર્કથી ઉકેલી શકાય તેમ નથી.

આળસ – આળસ એ ઉદાસીનતા, ઉપેક્ષા અને નિરાશાની લાગણીઓના મિશ્રણમાંથી જન્મે છે. આળસ એક ભયંકર રોગ જેવી છે. આળસને કારણે માણસ પોતાની કાર્યક્ષમતા ગુમાવી બેસે છે. જો તમે આળસથી કામ ન કરો તો પતન હારનું કારણ બને છે.

થોડામાં સંતોષ – દરેક પરિસ્થિતિમાં સંતોષ માનવો, આ એક દૈવી ગુણ છે. થોડું વાંચીને સંતુષ્ટ થવું, થોડી પૂજા કરવી, થોડી ખેતી કરવી, બાગકામ કરવું, થોડી સમાજસેવા કરવી એ અપરાધ ગણાશે.

ઇન્દ્રિયોને સંતોષવી એ આજ સુધી કોઈ સાધનસંપન્ન વ્યક્તિ માટે શક્ય બન્યું નથી. એક સમયની પ્રસન્નતા એ બીજા આકર્ષણની પ્રસન્નતા બની જાય છે. વાસનાઓ પર કઠોરતાથી દમન કરીને જ કાબૂ મેળવી શકાય છે.

બ્રહ્મચર્યની ગેરહાજરી – જોમ, જોમ, બુદ્ધિ, આ બધું વીર્યની ઉપરની ગતિથી પ્રાપ્ત થાય છે. તેથી, વીર્યની રક્ષા જીવન સાથે કરવી જોઈએ. જો પરિણીત હોય તો વીર્ય દાનની પ્રક્રિયા માત્ર સંતાન પ્રાપ્તિ માટે જ અપનાવવી જોઈએ અથવા બ્રહ્મચર્યના ઉપવાસનું ચુસ્તપણે પાલન કરવું જોઈએ. આ સાથે દરેક સાધના કાર્ય કરે છે.

કુસંગ – આધ્યાત્મિક માર્ગના યાત્રીએ ખરાબ કાર્યો, ખરાબ વિચારો ધરાવતા લોકોથી દૂર રહેવું જોઈએ, નહીં તો તેના વિચારો તમારા પર એક યા બીજી રીતે પ્રભાવી થશે.

પરદોષ દર્શન – બીજાના દોષ જોવામાં તમારી શક્તિ ન ખર્ચો, તમારા અંતઃકરણમાં અચેતનની ફિલ્મ બીજાના અવગુણોને પણ શોષી લે છે.

નાર્સિસિઝમ – આપણે બધા સત્યની શોધમાં દોડી રહ્યા છીએ. કોઈ પણ વ્યક્તિ પરમ સત્યને પામી શક્યું નથી. આને ધ્યાનમાં રાખીને, અન્યના ધર્મ અને માન્યતાઓ પ્રત્યે ઉદાર અભિગમ અપનાવો. કટ્ટરતાની સંકુચિતતા એ ખેતીના માર્ગની સૌથી મોટી ખામી છે.

નોંધ – દરેક ફોટો પ્રતીકાત્મક છે – (ફોટો સોર્સ : ગુગલ)

આ વેબસાઈટ પર આપેલી તમામ ન્યુઝ અને વાતો રિપોર્ટરે રિપોર્ટ કરેલા છે અથવા તો કોઈક સોર્સ ઉપરથી લેવામાં આવેલા છે. અમારો પ્રયત્ન તમને શ્રેષ્ઠ માહિતી સતત પહોંચાડવાનો છે અને રહેશે. આ ન્યુઝ તથા અન્ય વાતોની જવાબદારી જે-તે લેખક (રિપોર્ટર) તથા સોર્સની રહેશે ધર્મ લોક વેબસાઈટ કે પેજની રહેશે નહીં